Karakter

Karakter


Lundehunds zijn vrolijke, alerte, nieuwsgierige, waakzame en soms koppige kleine honden die bij de juiste mensen een ideale huisgenoot kunnen zijn. Lundehundeigenaars koesteren de intelligentie en speelsheid van het ras. Het kunnen aardig onafhankelijk zijn. Ze zijn wantrouwig tegenover vreemden, maar tonen totaal geen aggressie, ook niet wanneer ze uitgedaagd wordenzelfs wanneer uitgedaagd. Over het algemeen zijn ze leuk en makkelijk om mee te leven. Lundehunds kunnen heel goed met kinderen en andere dieren opschieten, vooral als ze goed zijn gesocialiseerd van pups af aan.

Vroege en uitgebreide socialisatie is erg belangrijk voor dit ras. Lundepups moeten worden blootgesteld aan luide geluiden, onbekende personen, ongewone omgevingen etc. vanaf jonge leeftijd. Een goede fokker begint hiermee, een goede eigenaar gaat ermee door. Lundehunds die niet goed gesocialiseerd worden hebben een grote kans verlegen te zijn tegenover mensen, overgevoelig te reageren op luide geluiden en in de stress te schieten in onbekende (drukke) situaties. Het kan heel lastig zijn om deze eigenschappen af te leren wanneer ze al ingesleten zijn.




Bewegingsbehoefte

Lundehunds hebben veel energie en vinden het leuk om deel te nemen met zo'n beetje elke activiteit die zich buiten bevindt. Ze vinden het vooral leuk om buiten lekker de boel te verkennen, in de hoop een mooie schat te vinden en deze naar hun eigenaar te brengen. Ze genieten van lange wandelingen en autoreisjes. Ze vinden het leuk om te ravotten in het park en eindeloze strandwandelingen te maken. Lundehunds zijn atletisch, actief en extreem wendbaar, wat ze ideale wandel- en backpackmaatjes maakt. Ze blinken uit in hondensporten waarbij ze snelheid, intelligentie, discipline en nauwkeurigheid moeten laten zien. Ze hebben echter wel altijd hun eigen mening en volgen dus niet altijd zomaar een commando op. Lundies zijn goed in ontsnappen, niet alleen uit de tuin, maar ook uit een tuigje en/of halsband. Regelmatige wandelingen en een liefdevol huis zijn belangrijk voor de lichamelijke en geestelijke welzijn van dit ras.


Trainbaarheid

Het trainen van dit ras kan een uitdaging zijn. Het zijn smille dieren die normaal gesproken wel doorhebben wat hun eigenaar wil. Echter, ze kiezen er vaak liever voor iets compleet anders te doen. Je hebt veel geduld, lekkers en humor nodig bij het trainen van dit ras. Ze reageren absoluut niet goed op een ruwe behandeling, luide commando's, hardhandige correcties of onrealistische bevelen. De nadruk zou moeten liggen op een consistent, vriendelijk maar vastberaden positieve bekrachtiging (zoals clickertraining), in plaats van straf. Het geheugen van Lundies is erg goed en ze kunnen een wrok koesteren als je ze verkeerd hebt behandeld.

Op veel manieren zijn ze meer kat dan hond, ze missen de "eagerness to please", ze doen vooral dingen als daar iets voor tegenover staat, zoals een stukje kip. Omkoperij werkt goed bij dit ras.

Eigenaars van dit ras zouden de trainingssessies kort, realistisch en plezierig moeten houden. Een goedgetrainde Lundehund komt gewoonlijk als je hem/haar roept, al zul je soms wat vaker moeten roepen, Lundehundjes zien, horen of ruiken op hun weg naar hun eigenaar vaak iets interessants, hierdoor duurt het soms wat langer voor ze bij je komen. Met een flinke portie geduld, veel stukjes kip en een positieve instelling van de baasjes, zal de Lundehund uitgroeien tot een betrouwbaar familielid.


Speciaal gedrag

De Noorse Lundehund is een primitief ras dat nog veel gedrag van wilde hondachtigen (zoals de wolf en vos) vertoont. Een Lundehund verzamelt bijvoorbeeld voedsel en verstopt dit op verschillende plaatsen, alsof ze zich voorbereiden voor de winter. Door hun wendbaarheid en unieke anatomische eigenschappen, zijn er slechts een paar dingen die de Lundehund niet kan bereiken. Hun roedelinstinct is erg sterk, en ze doen het erg goed in groepen - vooral met andere Lundehunds - zolang de eigenaar zich maar niet teveel bemoeit met de rangorde. Lundehunds hebben een sterke prooidrift en hebben de neiging om alles wat klein is en beweegt te vangen. Maar over het algemeen komen ze terug wanneer je ze roept. Tijdens (onaangelijnde) wandelingen komen ze regelmatig een kijkje bij je nemen, vaak raken ze even je knieholte aan met hun neus.

Lundehunds merken alles op wat om hun heen gebeurt, en reageren hier vaak op. Ze blaffen naar zo'n beetje alles, en meestal blaffen ze zelfs om niks. Lundies zijn erg beschermend naar hun mensen en thuis, hiermee gebruiken ze graag hun stem, ze zullen nooit aggressie gebruiken. Sommige Lundehunds zijn bang voor onbekende mensen en diersoorten. Wanneer een pup van jongs af aan goed gesocialiseerd wordt, zal dit gedrag worden getemperd.  Dit ras kan over het algemeen (en met vroege socialisatie) goed met kinderen opschieten, maar houd er rekening mee dat de kinderen de hond in hun waarde laten, Lundehunds kunnen namelijk niet goed tegen lompe omgang. Kinderen zullen altijd toezicht nodig hebben wanneer ze bij honden zijn, ongeacht het ras.


Dit ras is dol op graven, spelen met speelgoed en houdt er vooral van om dingen in de mond rond te dragen. Deze bezige hondjes worden het gelukkigst in een actief gezin die veel met de hond ondernemen, zodat ze fysiek en mentaal gestimuleerd worden. Een verveelde Lundehund vindt wel een manier om zichzelf te vermaken, helaas niet altijd op de manier waarop de eigenaar het mee eens is. Een Lundehund die voldoende wordt uitgedaagd is over het algemeen lekker rustig in huis.

Lundehunds zijn moeilijk zindelijk te maken. Ze zijn geneigd hun territorium te markeren, óók binnenshuis. Toekomstige Lundehund-eigenaars moeten er rekening mee houden dat het bij dit ras een stuk langer duurt voor ze zindelijk zijn, en soms worden ze nooit zindelijk. De meeste Lundehunds zijn wel benchzindelijk, hiermee kan je de 'ongelukjes' voorkomen. Omdat ze een sterke hol-instinct hebben, vinden de meeste Lundehunds het fijn om in de bench te zitten, maar de bench moet dan wel op een goede manier geïntroduceerd worden, niet als "strafhok". Sommige Lundehund-eigenaars vinden een hondenluikje handig voor de zindelijkheidstraining, omdat ze dan zelf kunnen bepalen wanneer ze naar buiten gaan. Castreren zou het markeren van de reu kunnen verminderen, echter moet dit als een laatste redmiddel worden gezien. Wanneer je dus van plan bent een Lundehund aan je gezin toe te voegen, moet je je serieus afvragen of je ermee kan leven dat je hond nooit compleet zindelijk zal zijn.


Iets anders waar Lundehund-eigenaars rekening mee moeten houden, is dat elke verandering in het gedrag  een uiting kan zijn van IL. Soms zijn de symptomen van deze ziekte heel duidelijk, bijvoorbeeld wanneer de hond ineens stopt met eten en afvalt, of als hij/zij ineens moet kotsen en aan de diarree is. Maar in sommige gevallen zijn de symptomen minder duidelijk, bijvoorbeeld als de hond ineens stopt met het springen op de bank of wanneer het ineens met tegenzin gaat wandelen. Dit kan komen door spierzwakte in de achterbenen door voedingstekorten veroorzaakt door IL. Wanneer je dus onverklaarbare veranderingen opmerkt, hoe klein deze verandering ook is, is het verstandig om een snel bezoekje aan de dierenarts te doen voor een bloedonderzoek.





Vrij vertaald door J. de Jong

Bron: http://www.petwave.com